Urodzony w 1975r. w Łodzi. Zajmuje się chirurgią urazową, pracował m.in. w Timorze Wschodnim i w Tybecie. Od kilkunastu lat publikuje książki i opowiadania pod kilkoma pseudonimami (m.in. w „Lampie”, „Nowej Fantastyce”, „Techstach”), tłumaczy książki W.S. Burroughsa i Hakima Beya, na stałe współpracuje z magazynem „Trans:wizje”. Płetwonurek, ultramaratończyk, podróżnik i żeglarz, do tej pory odwiedził kilkadziesiąt krajów, przepłynął Atlantyk i uczestniczył w rejsach za koło podbiegunowe. Członek kolektywów artystycznych Wspólnota Leeeżeć i Ashaver220. Dom nad rzeką Loes jest jego pierwszą książką wydaną pod własnym nazwiskiem.

Iza Klementowska – reporterka i dziennikarka, publikowała m.in. w „Dużym Formacie”, „Wysokich Obcasach Extra”, „Newsweeku”, „Kontynentach”, „Machinie”, „Sukcesie”, „Bluszczu” i „Nowym Dzienniku” (Nowy Jork). Jej teksty ukazały się również w antologiach Swoją drogą, Pytania, których się nie zadaje, Odwaga jest kobietą. Autorka książek Samotność Portugalczyka (nominacja do Nagrody im. Teresy Torańskiej) i Minuty. Reportaże o starości.

Współpracował z pismami drugiego obiegu. Używał pseudonimu Tomasz Jerz. W 1989 został dziennikarzem „Gazety Wyborczej”[.

Pisywał do paryskiej „Kultury”. Autor kilku książek o tematyce politologicznej, m.in. Pokolenie kryzysu (Instytut Literacki w Paryżu, 1989), Gazeta Wyborcza, miror d'une démocratie naissante (Noir sur Blanc, 1991), Salon patriotów (Rytm, 1994), Pochówek dla rezuna (Wydawnictwo Czarne, 2001) czy Irak. Piekło w raju (Świat Książki, 2004). Napisał także zbiór reportaży i esejów Izrael już nie frunie (Wydawnictwo Czarne, 2006). W 2012 nakładem Agory S.A. wydał Balagan. Alfabet izraelski – subiektywny słownik-przewodnik po Izraelu.

27 grudnia 2002 opublikował w „Gazecie Wyborczej” artykuł zatytułowany Ustawa za łapówkę czyli przychodzi Rywin do Michnika, opisujący tzw. aferę Rywina. Był jednym ze świadków wezwanym przed komisję śledczą powołaną do zbadania tej sprawy.

Laureat Nagrody Pojednania Polsko-Ukraińskiego, którą otrzymał w 2003 za książkę Pochówek dla rezuna, a także Nagrody im. Kurta Schorka za teksty poświęcone Irakowi. W 2012 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Michał Książek (ur. 1978) pochodzi z Oraczewa koło Sieradza. Jest ornitologiem i kulturoznawcą, a także przewodnikiem syberyjskim. Kilka lat spędził w Jakucji. Najwięcej publikował w „Polityce”, ale też w „Lesie Polskim” czy w „Twórczości”.

Katarzyna Kobylarczyk (ur. 1980) – reportażystka, w latach 2002-2008 dziennikarka krakowskiego „Dziennika Polskiego”. O Nowej Hucie, z której pochodzi, napisała zbiór reportaży Baśnie z bloku cudów. Publikowała w „Gazecie Wyborczej”, „Tygodniku Powszechnym”, „Polityce” i „National Geographic Traveler”. Laureatka dziennikarskiej Nagrody Zielonej Gruszki i nagrody „Za różnorodnością. Przeciw dyskryminacji”. W 2008 roku wyjechała z nowohuckiego mieszkania na parterze, by pomieszkać na siódmym piętrze w Cartagenie, trzecim piętrze w Gironie, czwartym piętrze w Albacete i w niewielkim domku w Gelves koło Sewilli. Autorka bloga septimo-piso.blogspot.com.

Grzegorz Szymanik (ur. 1985) na Uniwersytecie Warszawskim skończył dziennikarstwo i prawie skończył polonistykę. Od 2008 roku w „Gazecie Wyborczej” – najpierw w dziale stołecznym, a od 2013 roku jako reporter magazynu „Duży Format”. Za reportaż z rodzinnej wioski Aleksandra Łukaszenki nagrodzony w konkursie PAP im. Ryszarda Kapuścińskiego. Nominowany do Nagrody Grand Press, Nagrody im. Teresy Torańskiej i „Pióra Nadziei” Amnesty International.

Katarzyna Kwiatkowska-Moskalewicz (ur. 1983) od ponad dekady podróżuje i pisze o Rosji, Białorusi i Ukrainie. Jest autorką reportaży, wywiadów i analiz prasowych, blogerką „Polityki”, okazjonalnie tłumaczy z białoruskiego i rosyjskiego. Studiowała w Poznaniu, Warszawie, Mińsku, Charkowie i Moskwie. Uhonorowano ją nagrodą Amnesty International „Pióro Nadziei” (2011), była nominowana między innymi do Nagrody Grand Press za reportaż o Biesłanie i Nagrody PAP im. Ryszarda Kapuścińskiego za zawarty w książce Zabić Smoka reportaż o linczu w Donieckiej Republice Ludowej. Jest stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej. Książka Zabić smoka została nominowana do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego (2017).

Beata Szady – dziennikarka, doktorantka w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Naukowo zajmuje się reportażem w Ameryce Łacińskiej w XXI wieku. Najczęściej publikuje w „Gazecie Wyborczej”.