Nazwij to snem

Najlepsza rzecz, jaką do tej pory wydaliśmy, i myślę, że też luźno Wielka Amerykańska Powieść; Henry Roth to najsłabiej znany u nas Roth z tych wielkich – myślę, że niesłusznie, bo jeśli Amerykanie mieli w pierwszej połowie XX wieku coś oryginalnego do zaproponowania literaturze światowej (zwłaszcza prozie), to chyba głównie „Nazwij to snem”, Dos Passosa i Fitzgeralda; przepiękna powieść o dorastaniu, żydowskiej Ameryce, toksycznej męskości i różnych takich sprawach, plus niezrównany strumień świadomości w finale; przekład Niepokólczyckiego? wybitny.

Książka znajduje się w kolekcji "Wybór Cieślika", w ramach której Krzysztof Cieślik, tłumacz, krytyk i redaktor, poleca swoje ulubione książki.

Nie bez przesady można nazwać tę książkę wielką amerykańską (lub żydowską) powieścią. Proza Henry'ego Rotha porusza w czytelniku wiele emocji, dodatkowo zachwycając literackim kunsztem.

Książka znajduje się w kolekcji Wybór Żydoteki, w ramach której Ula Rybicka poleca swoje ulubione lektury.

Klasyka. Zapomniana, ale to chyba los tej książki. Wydana przed wojną opowieść o żydowskich emigrantach w USA, najpierw została zignorowana, żeby kilkadziesiąt lat później zdobyć wielką sławę. A teraz do nas powraca po raz kolejny. Wspaniała przemyślana proza. Wybitne!

 Książka znajduje się w kolekcji Wybór Chmielarza, w ramach której Wojciech Chmielarz poleca swoje ulubione lektury.

Wydana po raz pierwszy w 1934 powieść z początku nie odniosła wielkiego sukcesu sprzedażowego, choć krytycy byli nią zachwyceni, a dziś uważana jest za arcydzieło żydowsko-amerykańskiej literatury i klasyczną powieść o imigrantach.

Zauważona została dopiero przy okazji wznowienia w roku 1964, do którego pisarza namówił jego agent i wydawca. Przy swoim drugim wejściu na rynek, „Nazwij to snem” odniosło spektakularny sukces i w krótkim czasie sprzedało się w ponad milionie egzemplarzy.

Powieść znalazła się na opublikowanej w 2005 roku liście 100 najlepszych powieści napisanych w języku angielskim po 1923 roku magazynu TIME.

Dawid Schearl to jeszcze mały chłopiec. Syn żydowskich imigrantów, mieszkający z rodziną w nowojorskich slumsach. Wraz z nim poznajemy brutalny i bezwzględny, pełen konfliktów świat ludzi starających ułożyć sobie życie na obczyźnie. Nowego, obcego miasta, w którym trudno się zadomowić nie równoważą chłopcu niestety trudne stosunki rodzinne.

Przez ponad trzydzieści lat „Nazwij to snem” pozostawało jedyną powieścią Rotha. Zmieniło się to dopiero napisany u schyłku życia, po prawie sześćdziesięciu latach milczenia, cykl autobiograficznych powieści „Mercy of a Rude Stream”.

Rzucił on nowe światło na część wywołujących kontrowersje kazirodczych wątków przedstawionych w „Nazwij to snem”. Wywołało to spór z Rose Broder, siostrą pisarza, która zagroziła wydawnictwu St Martin procesem sądowym i zażądała usunięcia owych wątków z udziałem postaci, której była pierwowzorem – Minnie Stigman – z kolejnych powieści w cyklu. W toku ugody wydawnictwo zapłaciło Rose 10 000 dolarów. Drugi tom powieści, choć wciąż z kontrowersyjnymi wątkami, ukazał się z adnotacją, że „ta powieść w żadnym wypadku nie jest autobiografią i nie powinna być jako taka czytana”, w kolejnych zaś – owe wątki zostały usunięte. W "Nazwij to snem" nie było oczywiście możliwości, by cokolwiek zmienić.

Robert Weil – redaktor Rotha w St. Martin – przyznał, że w celu zabezpieczenia wydawnictwa na wypadek procesu sądowego odbył z Rothem, nagrany na wideo, wywiad, w którym ustalił, które wątki powieści są autobiograficzne. Weil twierdzi, że Henry Roth potwierdził prawdziwość wątków kazirodczych.